naczynie laboratoryjne

См. также в других словарях:

• tygielek — m III, D. tygieleklka, N. tygieleklkiem; lm M. tygieleklki «mały tygiel naczynie laboratoryjne lub naczynie kuchenne; zawartość tego naczynia» Żelazny tygielek. Topić metal w tygielku. Usmażyć tygielek jajecznicy …   Słownik języka polskiego

• krystalizator — m IV, D. a, Ms. krystalizatororze; lm M. y chem. «płytkie, cylindryczne naczynie laboratoryjne, używane do krystalizacji; odpowiednie urządzenie w przemyśle chemicznym» …   Słownik języka polskiego

• parownica — ż II, DCMs. parownicacy; lm D. parownicaic chem. «naczynie laboratoryjne służące do stężania lub odparowywania roztworów» …   Słownik języka polskiego

• wanienka — ż III, CMs. wanienkance; lm D. wanienkanek 1. «mała wanna do kąpieli» Plastykowa wanienka. Kąpać dziecko w wanience. 2. «nieduże, dość płytkie naczynie laboratoryjne lub kuchenne» Wanienka do wywoływania zdjęć. Wanienka do gotowania ryb …   Słownik języka polskiego

• próbówka || probówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. próbówka || probówkawce; lm D. próbówka || probówkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} szklane naczynie laboratoryjne w kształcie rurki o zamkniętym jednym końcu, używane zwykle w doświadczeniach chemicznych {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• moździerz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «naczynie kuchenne z tłuczkiem, najczęściej mosiężne, do ucierania na miałki proszek cukru, wanilii, pieprzu itp.» Tłuc cukier w moździerzu. 2. «laboratoryjne naczynie w postaci miseczki z tłuczkiem, wykonane z… …   Słownik języka polskiego

• eksykator — m IV, D. a, Ms. eksykatororze; lm M. y «laboratoryjne naczynie szklane, szczelnie zamykane, zawierające środki silnie chłonące wilgoć, używane do suszenia małych ilości preparatów chemicznych» ‹n. łac.› …   Słownik języka polskiego

• naczynko — n II, N. naczynkokiem; lm D. naczynkonek zdr. od naczynie (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Naczynka aptekarskie, laboratoryjne. b) w zn. 2: Naczynka włosowate płuc …   Słownik języka polskiego

• retorta — ż IV, CMs. retortarcie; lm D. retortaort 1. «zamknięta, szczelna komora ceramiczna lub metalowa stanowiąca podstawowy element odpowiedniego pieca; stosowana w przemyśle do suchej destylacji drewna i węgla oraz do obróbki cieplnej i rafinowania… …   Słownik języka polskiego

• szkło — n III, Ms. szkle; lm D. szkieł 1. «substancja przezroczysta, bezpostaciowa, nierozpuszczalna, stanowiąca mieszaninę zakrzepłych krzemianów, będąca złym przewodnikiem ciepła i elektryczności, łatwo dająca się formować w wyższej temperaturze;… …   Słownik języka polskiego

• miarowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rytmicznie powtarzający się; regularny, jednostajny, równomierny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miarowy krok, łoskot, szum, ruch. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień